بررسی قابلیت تحمل به آب دریا و فعالیت آنزیم na+, k+-atpase در طی مراحل مختلف رشد (پار و اسمولت) بچه ماهیان آزاد دریای خزر

این تحقیق بمنظور تعیین مراحل پار و اسمولت و تعیین اندازه­ای از بچه ماهی آزاد دریای خزر (salmo trutta caspius kessler,1877) جهت تحمل آب دریای خزر انجام گرفت. در این تحقیق از 4 گروه وزنی 5، 10، 15 و 20 گرمی در سه تیمار شوری آب دریا (5/11-11 در هزار)، آب ساحل (7 در هزار) و آب شیرین و با 3 تکرار استفاده شد. متوسط فشار اسمزی بچه ماهیان 5، 10، 15 و 20 گرمی در زمان صفر بترتیب معادل 1/7±301، 6/14±7/334، 6±7/307 و 7/8±3/331 میلی اسمول در لیتر و متوسط فشار اسمزی پس از 240 ساعت ماندگاری در آب دریای خزر بترتیب 4/13±5/346، 7/6±3/325، 9±321 و 53/0±329 میلی­اسمول در لیتر محاسبه گردید. آبشش بچه ماهیان 5 گرمی، سطح پایینی از فعالیت آنزیم na+,k+-atpase (بر اساس روش غیر مستقیم سنجش فسفر معدنی آزاد شده از atp) به میزان 2/3 تا 1/6 میکرومول فسفات/ میلی­گرم پروتئین در ساعت را نشان داد. در همه گروههای وزنی میزان فعالیت آنزیم فوق در بچه­ماهیان موجود در آب دریا بیش از میزان فعالیت آنزیم فوق در آب 7 در هزار بود. در گروه 10 گرمی در زمان صفر (قبل از مقابله با آب خزر) سطح بالایی از آنزیم مشاهده شد که دارای اختلاف معنی­دار با گروه وزنی 20 گرمی بود (05/0p<). این وضعیت را می­توان به تغییرات متابولیک و گذار به شرایط آمادگی برای مهاجرت نسبت داد (مطابقت با تعریف پار- اسمولت). در صورتیکه بچه­ماهیان 15 و 20 گرمی این مرحله را پشت سر گذاشته و ویژگیهای مرحله اسمولت را نشان می­دهند.